Ik zeg mijn loondienst op. Ik kan mij niet langer schikken in een afgebakende rol, een afgebakend loon, een afgebakende structuur. Ik wil mijn leven inrichten. En aangezien je job, naast slapen, een groot beslag op je tijd legt, creëer ik mijn eigen jobinhoud. 

Want ik heb het gezocht maar ik vond het niet meer. Een job waar ik mijn expertise, mijn passie en mijn gezinsleven kan combineren. 

Ik stuit op grenzen. Grenzen van diploma’s, grenzen van werkervaring, grenzen van flexibiliteit, grenzen van regels, grenzen van leeftijd, grenzen van het moederschap, grenzen van mijn vrijheid. Grenzen van een gestructureerde economische realiteit.

Maar ik wil steeds vooruit. Vooruit naar de richting waar ik als persoon maximaal tot uiting kom. Ik hou ervan om zaken te realiseren. Ik hou ervan om mee te denken. Ik hou ervan het maximale te halen uit de middelen die we hebben. Ik wil bijleren en verantwoordelijkheid dragen. Vertrouwen krijgen en vertrouwen geven. Daar word ik gelukkig van. Maar het moet bijdragen tot een droom waar ik in geloof.

Ik wil vanachter mijn computer komen en weer overdag de samenleving zien. Ik wil niet snelsnel boodschappen doen en snel snel eten klaarmaken en snel snel kinderen in bed en snel snel naar het werk en snel snel leven.

Ik geef mezelf nu de ruimte om mijn talent te ontwikkelen en mijn droomjob te realiseren. Ik zal hiervoor een prijs betalen maar, zoals we in het bedrijfsleven zeggen, mijn ROI* zal fantastisch zijn.

* Return on Investment