Ik kook niet zo graag. Ik doe het eerder in een opwelling. En ik ben dan wel creatief maar de ingrediënten die ik in mijn frigo vind, zijn vaak niet voldoende. Vaak wil ik nog 1 ingrediënt dat het gerecht afmaakt. De Turkse kruidenier om de hoek is dan mijn redder in nood. Ook deze keer. Net toen ik wou betalen, zag ik onderstaande affiche:
En opeens zie ik de schat aan informatie die deze poster bevat. Het is een kaart die mij, als buitenstaander, enkele belangrijke spelers toont van een Turkse gemeenschap. De sponsors op de affiche zijn sleutelfiguren. Zij zijn de toegangspoort tot een gemeenschap. Communiceer via hen, en je bereikt een gemeenschap. En zo vond ik, naast mijn secret ingredient voor mijn lenteslaatje, een nieuwe schatkaart voor een perfecte communicatiecampagne. Njam!